FERRO SILICO MANGANESE
فروسیلیکو منگنز آلیاژی است که عمدتاً از Mn Si و آهن (Fe) معمولاً حاوی نسبت های کمتری از عناصر فرعی دیگر مانند C فسفر (P) و سولفور (S) است. آلیاژ سیلیکو منگنز در مشخصه ها و سایزهای مختلف تولید شده و به صورت عمده در تولید فولاد به عنوان منبع تامین منگنز و سلیس مصرف می شود. همچنین برخی آلیاژهای سیلیکو منگنز به عنوان عامل آلیاژی در تولید ریخته گری چدنی استفاده میشوند. سيليکو منگنز آلیاژی است که حاوی مقادیر بالایی از سیلیکون و منگنز است این طیف از آلیاژها با حرارت دادن اکسیدهای Sio Mno و Feo با کربن ساخته میشوند که کاربردهای وسیعی به عنوان دی اکسید کننده و عنصر آلیاژی در فولاد دارند.

معرفی فروسیلیکو منگنز
فروسیلیکو منگنز (FeSiMn) ترکیبی از آهن، منگنز و سیلیسوم است که به عنوان ماده اولیه در صنایع مختلف از آن استفاده میشود. استفاده از این ماده افزودنی در صنایع به ویژه فولادسازی باعث افزایش خواص مکانیکی فولاد و کاهش ناخالصیها در آن میشود.
فرو سیلیکو منگنز در استاندارد ملی ایران با نام «فرو سیلیسیم منگنز» نیز معرفی شده است. این فروآلیاژ در استاندارد ملی اینگونه تعریف میشود:
«یک آلـیاژ پایه (Master alloy) شامــل آهن، منگنز و سیلیسیوم میباشد که مقدار منگنز آن ۰/۷۵-۰/۵۷ درصد جرمی و مقدار سیلیسیوم آن ۰/۳۵-۰/۸ درصد جرمی بوده و از روش احیاء (کاهش ) بدست میآید.»
تعریف فروسیلیکو منگنز در استاندارد ملی ایران ۵۸۲۶

کاربرد فروسیلیکو منگنز
اصلیترین کاربردهای فروسیلیکو منگنز در فولادسازی و سایر صنایع عبارتند از:
آلیاژسازی و تنظیم ترکیب شیمیایی:
با کنترل میزان منگنز و سیلیکون در فولاد و آهن اتفاق میافتد.
کاهش حلالیت کربن:
در فولادها و آلیاژهای حاوی منگنز کاربرد دارد.
کاهش حلالیت کربن:
این کار با کاهش گوگرد، فسفر و نیتروژن در فولاد انجام میشود.

اکسیژنزدایی در فرآیند تولید فولاد:
باعث بهبود کیفیت و خلوص فولاد میشود.
افزایش سختیپذیری فولاد:
با بهبود مقاومت و استحکام مکانیکی، سختیپذیری افزایش پیدا میکند.