FERRO SILICO MANGANESE

فروسیلیکو منگنز آلیاژی است که عمدتاً از Mn Si و آهن (Fe) معمولاً حاوی نسبت های کمتری از عناصر فرعی دیگر مانند C فسفر (P) و سولفور (S) است. آلیاژ سیلیکو منگنز در مشخصه ها و سایزهای مختلف تولید شده و به صورت عمده در تولید فولاد به عنوان منبع تامین منگنز و سلیس مصرف می شود. همچنین برخی آلیاژهای سیلیکو منگنز به عنوان عامل آلیاژی در تولید ریخته گری چدنی استفاده میشوند. سيليکو منگنز آلیاژی است که حاوی مقادیر بالایی از سیلیکون و منگنز است این طیف از آلیاژها با حرارت دادن اکسیدهای Sio Mno و Feo با کربن ساخته میشوند که کاربردهای وسیعی به عنوان دی اکسید کننده و عنصر آلیاژی در فولاد دارند.

معرفی فروسیلیکو منگنز

فروسیلیکو منگنز (FeSiMn) ترکیبی از آهن، منگنز و سیلیسوم است که به عنوان ماده اولیه در صنایع مختلف از آن استفاده می‌شود. استفاده از این ماده افزودنی در صنایع به ویژه فولادسازی باعث افزایش خواص مکانیکی فولاد و کاهش ناخالصی‌ها در آن می‌شود.

فرو سیلیکو منگنز در استاندارد ملی ایران با نام «فرو سیلیسیم منگنز» نیز معرفی شده است. این فروآلیاژ در استاندارد ملی اینگونه تعریف می‌شود:

«یک آلـیاژ پایه (Master alloy) شامــل آهن، منگنز و سیلیسیوم می‏باشد که مقدار منگنز آن ۰/۷۵-۰/۵۷ درصد جرمی و مقدار سیلیسیوم آن ۰/۳۵-۰/۸ درصد جرمی بوده و از روش احیاء‌ (کاهش ) بدست می‏آید.»

کاربرد فروسیلیکو منگنز

اصلی‌ترین کاربردهای فروسیلیکو منگنز در فولادسازی و سایر صنایع عبارتند از:

آلیاژسازی و تنظیم ترکیب شیمیایی:

با کنترل میزان منگنز و سیلیکون در فولاد و آهن اتفاق می‌افتد.

کاهش حلالیت کربن:

در فولادها و آلیاژهای حاوی منگنز کاربرد دارد.

کاهش حلالیت کربن:

این کار با کاهش گوگرد، فسفر و نیتروژن در فولاد انجام می‌شود.

اکسیژن‌زدایی در فرآیند تولید فولاد:

باعث بهبود کیفیت و خلوص فولاد می‌شود.

افزایش سختی‌پذیری فولاد:

با بهبود مقاومت و استحکام مکانیکی، سختی‌پذیری افزایش پیدا می‌کند.